داده ابتدایی در جاوا
در زبان‌های برنامه نویسی، برای نگه‌داری اطلاعات از متغیر یا Variable استفاده میشود. به این منظور وقتی متغیری تعریف میکنیم، به صورت مستقیم مقداری از حافظه رو اشغال میکند. به عنوان مثال میتوانید ظرفی را در نظر بگیرید که محتویاتی درون خود دارد. در اینجا متغیر همان ظرف و محتویات آن، اطلاعات ما هستند. جاوا، دارای سه نوع متغیر Local، Static و Instance است.
1. Static: استاتیک به متغیرهایی گفته میشود که دیتاهای ثابتی دارد و بین نمونه‌های ساخته شده از روی کلاس مشترک هستند.
2. Local: متغیرهایی هستند که داخل بدنه یک متد نوشته میشود.
3. Instance: این نوع متغیر در داخل کلاس وجود دارد ولی بیرون از بدنه متد معرفی میشود.
اما اکنون قصد داریم بیشتر به داده‌ها در جاوا بپردازیم. داده‌ها در زبان برنامه نویسی به دو دسته داده ابتدایی(Primitive Data Types) و داده‌های شی(Reference Data Types) تقسیم میشود.
منظور از داده ابتدایی یا Primitive Data Types چیست؟
هشت نوع داده ابتدایی توسط جاوا تعریف شده است که هرکدام کلمات کلیدی مختص به خود را دارد.
1. اعداد صحیح(Integer Data Types)
1. Long: داده‌هایی که از نوع Long هستند 64 بیت از حافظه را اشغال می‌کنند.
2. Short: داده Short دارای 16 بیت است و باعث صرفه جویی در حافظه نیز میشود. زیرا نسبت به اعداد صحیح بسیار کوچیکتر هستند.
3. Byte: این نوع داده هشت بیت دارد و مقادیری از 128- تا 127 را نگه دارد.
4. Int: به اعداد صحیح 32 بیتی Int گفته میشود.
2. اعداد اعشاری(Floating-Point Data Types)
5. Float: این داده، اعداد اعشاری 32 بیتی بوده که دارای استاندارد IEEE 754 و دقت تک نقطه‌ای است. برای نمایش آن نیز از حرف f استفاده میشود.
برای مثال: Float test = 34.6f
6. Double: این نوع اعداد اعشاری 64 بیت دارند و همانند Float از استاندارد IEEE 754 استفاده می‌کنند. همچنین دقت آنها به صورت دوگانه است.
3. داده‌های کاراکتر(Character Data Types)
4. بولین(Boolean Data Types)
داده‌های مرجع یا Reference Data Types چیست؟
داده‌های ابتدایی single value هستند. یعنی فقط میتوانید یک مقدار برای خود داشته باشند. در مقابل آن، متغیرهایی وجود دارند که Multiple Value هستند. برای مثال Array یا Class در این دسته از متغیرها قرار دارند که نام آن Reference Data Types است. این داده‌ها از طریق اشاره گرها قابل دسترسی هستند.
چند نکته درمورد اعلان متغیرها در جاوا
به مثال بالا توجه کنید. قسمت اول نشان دهنده نوع داده یا همان data type است. در این مثال نوع داده ما عدد صحیح یا همان int می‌باشد. زمانی که نوع آن را int قرار بدهیم، دیگر نمی‌توانیم آن را عوض کنیم. اما در زبان جاوا اسکریپت، میتوانید مقدار عددی که تعریف کرده بودید را به String تغییر بدهید و به هیچ مشکلی بر نخورید. اما در زبان جاوا کامپایلر در همان اول حافظه‌ای رو به نوع مقدار اختصاص میدهد و هنگام عوض کردن نوع داده خطایی را بوجود میاورد.
پس از تعیین نوع مقدار، باید نامی برای آن بنویسید. توصیه میشود از اسم‌های با معنی استفاده کنید. همچنین بهتر است کلمه اول را با حرف کوچک و حرف اول کلمه‌های بعدی را بزرگ بنویسید. به این نوع نوشتار، نگارش شتری یا camelCase گفته میشود.
